چتربازی

آغاز چتربازی در تاریخ
چتربازی از زمانهای بسیار دور در ذهن بشر بوده است. در اسناد چینی، پرش با ابزارهای ابتدایی دیده میشود. لئوناردو داوینچی نیز نقشههایی برای چتر نجات طراحی کرده بود. اولین پرش موفق در سال ۱۷۹۷ در فرانسه انجام شد. این پرش توسط آندره ژاک گارنرن صورت گرفت. در جنگهای جهانی، چتر برای انتقال نیروهای نظامی استفاده شد. بعدها این وسیله در اختیار عموم قرار گرفت. تجهیزات بهتر باعث محبوبیت بیشتر چتربازی شد. اکنون این ورزش در سطح بینالمللی برگزار میشود.
۲. سبکهای مختلف چتربازی
انواع گوناگونی از چتربازی وجود دارد. پرش تندم مخصوص مبتدیهاست که با مربی انجام میشود. پرش آزاد شامل سقوط آزاد بدون اتصال است. در سقوط سرعتی، افراد با شتاب بالا به زمین نزدیک میشوند. چتربازی گروهی بر هماهنگی افراد در هوا تکیه دارد. بیسجامپینگ از ارتفاعات غیرمعمول انجام میشود. پرشهای نظامی کاربردهای استراتژیک دارند. برخی با لباسهای خاص مثل وینگسوت نیز پرش میکنند. هر نوع نیاز به آموزش خاص دارد. انتخاب سبک باید با در نظر گرفتن آمادگی انجام شود.
۳. لوازم ضروری چتربازی
چتر نجات مهمترین وسیله برای این ورزش است. چتر یدکی همیشه باید همراه باشد. ارتفاعسنج کمک میکند زمان دقیق پرش مشخص شود. لباس پرش باید راحت و سبک طراحی شده باشد. کلاه ایمنی از آسیبهای احتمالی جلوگیری میکند. عینک مخصوص پرش برای حفاظت از چشمهاست. کفش مناسب مانع لغزش در فرود میشود. سیستم بازکننده خودکار نقش نجاتدهنده دارد. همه تجهیزات پیش از پرش باید بازبینی شوند.
۴. یادگیری و توانمندیهای لازم
ورود به دنیای چتربازی بدون آموزش ممکن نیست. دورههای آموزشی شامل تئوری و تمرین هستند. در این کلاسها، کنترل بدن در هوا آموزش داده میشود. تصمیمگیری سریع در لحظات حساس حیاتی است. آشنایی با نحوه عملکرد تجهیزات اهمیت زیادی دارد. تمرینهای زمینی مانند تمرین پرش خشک برگزار میشود. آمادگی بدنی و ذهنی باید تقویت شود. مربیان با تجربه، آموزش را هدایت میکنند. پیشرفت به تدریج و با تمرین منظم حاصل میشود.
۵. حس و حال پرش از آسمان
لحظه سقوط از هواپیما ترکیبی از ترس و هیجان است. حسی از آزادی کامل در هوا وجود دارد. برخی آن را تجربهای ماورایی توصیف میکنند. افزایش آدرنالین باعث تمرکز بالا میشود. اضطراب اولیه به شوق تبدیل میگردد. چشمانداز از ارتفاع، نفسگیر است. عبور از مرزهای ذهنی حس قدرت میدهد. خاطره اولین پرش در ذهن میماند. اغلب افراد پس از اولین بار دوباره بازمیگردند.