راگبی | افرا ورزش | رسانه ورزش زنان و باشگاه‌ها

 پیدایش راگبی

راگبی ورزشی است که تاریخچه آن به قرن نوزدهم میلادی در انگلستان بازمی‌گردد. منشأ آن به حادثه‌ای در یک مدرسه نسبت داده می‌شود. گفته می‌شود دانش‌آموزی توپ فوتبال را برداشت و با آن دوید، برخلاف قوانین وقت. این حرکت منجر به ایجاد قواعد تازه‌ای شد و کم‌کم به ورزشی جدید تبدیل گردید. در سال‌های بعد، این بازی به سرعت در میان کشورهای هم‌زبان انگلیسی گسترش یافت. مستعمرات بریتانیا نیز به پذیرش و توسعه این ورزش کمک کردند. بعدها نهادهای رسمی برای مدیریت آن شکل گرفت. مسابقات محلی و بین‌المللی شکل گرفتند. امروز راگبی یکی از شناخته‌شده‌ترین ورزش‌های تیمی جهان است.
 
2. اصول و قواعد راگبی
در راگبی دو تیم پانزده‌نفره در زمین حضور دارند. هدف اصلی رساندن توپ به محوطه‌ی امتیاز حریف است. بازیکن باید توپ را روی زمین بگذارد تا امتیاز بگیرد. برخلاف فوتبال، پاس به جلو مجاز نیست. بازیکنان باید با دویدن یا پاس به عقب پیشروی کنند. تکل‌های فیزیکی بخش مهمی از بازی‌اند، ولی داور بر آنها نظارت کامل دارد. زمین بازی مشخصاتی خاص دارد و چندین خط و ناحیه مختلف در آن دیده می‌شود. زمان بازی شامل دو نیمه ۴۰ دقیقه‌ای است. تکنیک‌های خاص مانند اسکرام و راک نیز در این ورزش کاربرد دارند.
 
3. رقابت‌های جهانی
جام جهانی راگبی هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود. این مسابقات از سال ۱۹۸۷ پایه‌گذاری شد. کشورهای قدرتمندی چون نیوزلند، آفریقای جنوبی و استرالیا سابقه درخشانی دارند. میلیون‌ها نفر از سراسر دنیا این بازی‌ها را دنبال می‌کنند. میزبانی هر دوره، شور و هیجان زیادی در کشورها ایجاد می‌کند. بسیاری از بازیکنان بزرگ از دل این مسابقات معرفی شده‌اند. پوشش رسانه‌ای و تبلیغاتی آن بسیار گسترده است. اقتصاد گردشگری کشور میزبان نیز از آن بهره می‌برد. جام جهانی مهم‌ترین رویداد در تقویم راگبی است.
 
4. راگبی در بطن جامعه
راگبی فقط یک بازی نیست، بلکه در بعضی کشورها بخشی از هویت ملی شده است. در نیوزلند، تیم ملی پیش از هر بازی رقص سنتی اجرا می‌کند. این مراسم نشان از پیوند ورزش با فرهنگ دارد. باشگاه‌های راگبی نقش فعالی در جوامع خود ایفا می‌کنند. آموزش این ورزش از مدارس آغاز می‌شود و نوجوانان را به سمت نظم و همکاری سوق می‌دهد. راگبی باعث افزایش حس مسئولیت‌پذیری می‌شود. بازیکنان برجسته به عنوان الگو شناخته می‌شوند. این ورزش می‌تواند در کاهش آسیب‌های اجتماعی نقش مثبت ایفا کند. بسیاری از خانواده‌ها آخر هفته‌ها را به تماشای مسابقات اختصاص می‌دهند.