مسابقات راگبی حرفه ای
خاستگاه راگبی
راگبی در قرن ۱۹ میلادی در انگلستان متولد شد. روایت معروفی از مدرسه‌ای به نام "راگبی" وجود دارد که پایه‌گذار این ورزش شد. دانش‌آموزی با اقدامی متفاوت توپ را با دست برداشت و به سمت دروازه دوید. این حرکت که برخلاف قوانین وقت بود، باعث خلق سبکی نو در بازی شد. به‌مرور قوانین اختصاصی برای این سبک وضع شد. بازی در کشورهای مستعمره بریتانیا رواج پیدا کرد. نیوزلند و آفریقای جنوبی از پیشگامان آن بودند. راگبی در این کشورها تبدیل به بخش مهمی از هویت ملی شد. اکنون راگبی ورزشی جهانی با طرفداران زیاد است.
2. مکانیزم بازی
توپ راگبی بیضی‌شکل است و بازی با آن قوانین خاص خود را دارد. بازیکنان نمی‌توانند توپ را به جلو پاس دهند. تنها راه پیشروی حمل توپ یا پاس به عقب است. امتیازدهی با قرار دادن توپ در منطقه ویژه‌ای انجام می‌شود. بازی دارای برخوردهای فیزیکی قابل توجهی است، ولی کنترل‌شده و قانون‌مند است. زمین بازی بزرگ است و با خطوط گوناگون تقسیم‌بندی شده. بازیکنان باید مهارت، تاکتیک و هماهنگی تیمی را ترکیب کنند. هر بازی ۸۰ دقیقه طول می‌کشد. نقش داور و کمک‌داور بسیار حیاتی است. تکنیک‌هایی مانند لاین‌اوت و اسکرام جذابیت بازی را بالا می‌برند.
3. راگبی در سطح بین‌الملل
از زمان شروع جام جهانی راگبی، این ورزش جهانی‌تر شده است. اولین دوره در سال ۱۹۸۷ برگزار شد. از آن زمان تیم‌هایی چون نیوزلند، انگلیس و استرالیا موفقیت‌های بسیاری کسب کرده‌اند. هر دوره در کشوری جدید برگزار می‌شود. مسابقات میلیون‌ها بیننده تلویزیونی دارد. حضور رسانه‌ها در این رقابت‌ها قابل توجه است. بازیکنان جوان از سراسر جهان در این تورنمنت‌ها شناخته می‌شوند. ورزشگاه‌ها پر از هواداران پرشور می‌شوند. جام جهانی راگبی جایگاهی کلیدی در توسعه بین‌المللی ورزش دارد.
4. تأثیر اجتماعی راگبی
راگبی نه‌تنها در میدان، بلکه در جامعه هم تاثیرگذار است. در برخی کشورها نماد وحدت و غرور ملی محسوب می‌شود. مدارس بسیاری به آموزش راگبی پرداخته‌اند. خانواده‌ها راگبی را به‌عنوان وسیله‌ای برای تربیت فرزندان می‌بینند. راگبی به تقویت ارزش‌هایی مثل همکاری و صداقت کمک می‌کند. بازیکنان بزرگ اغلب در برنامه‌های اجتماعی مشارکت دارند. تماشای گروهی بازی‌ها یک فعالیت فرهنگی نیز به‌شمار می‌رود. باشگاه‌ها در پروژه‌های محلی نقش دارند. راگبی به بهبود سلامت جسمی و روحی نیز کمک می‌کند.
5. نگاهی به فردای راگبی
ورزش راگبی در آستانه یک دوران تحول جهانی قرار دارد. کشورهایی چون آمریکا، ژاپن و آرژانتین در حال گسترش زیرساخت‌ها هستند. استعدادهای جدیدی از آسیا و آفریقا در حال ظهورند. لیگ‌های حرفه‌ای در حال پیشرفت‌اند و مخاطبان بیشتر جذب می‌شوند. زنان حضور فعال‌تری یافته‌اند و لیگ‌های مخصوص خود را دارند. استفاده از تکنولوژی باعث افزایش دقت در تصمیم‌گیری‌ها شده است. آموزش علمی در باشگاه‌ها جای روش‌های سنتی را گرفته است. رسانه‌ها نقش کلیدی در ترویج ورزش دارند. آینده راگبی روشن‌تر از همیشه است.